błahy zarzut

* * *

1. prawn. accusation, charge, demurrer; ( nie poparty dowodami) allegation; bez zarzutu flawless, faultless, irreproachable, beyond/above reproach; pod zarzutem morderstwa/oszustwa on suspicion of murder/fraud; stanąć przed sądem pod zarzutem czegoś be charged with sth, be accused of sth; przedstawić komuś zarzut popełnienia przestępstwa charge sb with an offence, press/prefer charges against sb; aresztować kogoś pod zarzutem czegoś arrest sb on a charge of sth; zarzut morderstwa murder rap; uwolnić kogoś od zarzutu czegoś vindicate, clear sb's name; odpierać zarzuty rejoin; odparcie zarzutu rejoinder; odpowiadać na zarzuty answer charges.

2. (= pretensja, obiekcja) blame, reproof, complaint, objection, rap; błahy zarzut cavil; fałszywy zarzut bum rap; ostry zarzut brickbat; zarzut obciążający damning indictment; wysuwać błahe zarzuty cavil (przeciwko komuś/czemuś at sb/sth); robić komuś zarzuty blame sb for sth, find fault with sb; postawić komuś zarzut bring/lay/make an accusation against sb, raise objections to sb.